Mensen in de Verlichtingsbranche: Jean-Paul Ojeil
Bedrijven worden gedefinieerd door de mensen die ervoor werken: Schréder loopt al meer dan een eeuw voorop in duurzame verlichting dankzij het innovatieve denken van zijn werknemers wereldwijd. Deze serie richt zich op de mensen die Schréder maken tot wat het is, en bespreekt hun carrièrepad, mijlpaalprojecten en gedachten over de toekomst van de verlichtingsindustrie.
Schréder is marktleider in heel Noord-Amerika en verlicht tunnels, snelwegen en sportvelden over het hele continent. Van de tunnels onder de Saint Lawrence rivier tot het verlichten van sneeuwtunnels in de Rocky Mountains, onze teams hebben in heel Canada gezorgd voor veilige, aantrekkelijke verlichtingsoplossingen.
Jean-Paul Ojeil werkt sinds 2017 bij Schréder en is hoofd van de afdeling fotometrie bij Schréder Noord-Amerika. Hij is een expert in het berekenen van de juiste verlichting voor weg-, sport-, tunnel- en terreinverlichting en werkt zowel op locatie als in het onderwijzen van de volgende generatie ingenieurs in de wetenschap van fotometrie. Na meer dan 250 sportvelden en tientallen tunnels en luchthavens te hebben verlicht, straalt zijn enthousiasme voor verlichting van hem af.
Ik ben niet begonnen in de verlichtingsbranche...
Ik ben geboren in Libanon, maar mijn familie vluchtte naar Canada toen ik negen was vanwege de burgeroorlog. Ik zie het als de overgang van duisternis naar licht, want door de oorlog hadden we meestal geen elektriciteit. In Canada heb ik gezondheidswetenschappen gestudeerd en uiteindelijk een diploma in telecommunicatie behaald. Ik ging werken bij een verlichtingslaboratorium omdat ze een beveiligd netwerk nodig hadden om te voldoen aan de ISO17025-certificering, maar ik was gefascineerd door alle machines die ze hadden om lampen te testen.
Ik ben altijd nieuwsgierig geweest...
Ik houd al van jongs af aan van verlichting - ik zie nog steeds het uitzicht in het donker op de Corniche, de boulevard in Beiroet. Dus begon ik vragen te stellen, en vragen, en nog meer vragen, en uiteindelijk kwam ik in het laboratorium te werken, waar ik manager kwaliteitsborging werd. We deden fotometrische tests, elektrische tests, colorimetrische tests, alles. We gebruikten Schréder lampen om de machines te kalibreren, dus ik merkte al snel dat ze van extreem hoge kwaliteit waren. Ik heb ooit een flinke elektrische schok gehad van één van die lampen, dus ik zeg wel eens dat het merk Schréder me na aan het hart ligt... er zitten zelfs littekens op!
Ik ben in 2017 bij Schréder begonnen...
Er waren in die tijd veel veranderingen in de sector en ik kende veel mensen van het team bij Schréder van de samenwerking met hen. Het belangrijkste was dat ze me de kans boden om te werken met fotometrie, lichtberekeningen en het soort werk waar ik gepassioneerd over ben.Er waren in die tijd veel veranderingen in de sector en ik kende veel mensen van het team bij Schréder van de samenwerking met hen. Het belangrijkste was dat ze me de kans boden om te werken met fotometrie, lichtberekeningen en het soort werk waar ik gepassioneerd over ben.
Ik werk in het laboratorium, maar ook in het veld...
Ik ben aangenomen als Field Application Engineer, dus ik doe veel berekeningen en studies, maar door mijn kennis van het verlichtingslaboratorium ga ik vaak naar de plaats waar de aannemer is om te controleren of de verlichting correct wordt geïnstalleerd en om problemen op te lossen als dat nodig is. En dat is nodig! Een tijdje geleden verzorgden we de verlichting voor een vliegveld in Texas - we installeerden OMNISTAR om het grondpersoneel goed zicht te geven. Maar ik kreeg een telefoontje dat de verlichting niet helder genoeg was, dus vloog ik erheen om het te onderzoeken. Het bleek dat ze het tijdens de installatie hadden gekanteld en het verlichtte het dak, niet het asfalt!
Jean-Paul houdt zich bezig met het optimaliseren van de verlichting op luchthavens en gaat regelmatig ter plaatse om te controleren of de verlichtingsniveaus correct zijn (op de foto op Halifax Airport).
Ik ben dol op het verlichten van vliegvelden...
In januari begin ik aan een nieuwe rol als de nieuwe vicevoorzitter van IES RP37, de commissie voor normen voor vliegveldverlichting in Noord-Amerika. En we gaan ook aan de slag met de verlichting van Calgary Airport, één van de grootste luchthavens in Canada; we hebben de allergrootste luchthaven van het land, Toronto Pearson, al verlicht.
We doen veel aan conferenties en trainingen...
We gaan naar ingenieursbureaus en presenteren onze producten, niet vanuit een verkoopperspectief, maar om de jonge ingenieurs te leren over fotometrie en verlichting, om ze het grote geheel te laten zien. We zijn een verlichtingsbedrijf, maar we willen energie besparen. We willen de planeet redden, we willen het stroomverbruik verminderen en we willen de hoeveelheid blauw licht terugdringen. Noord-Amerika kan nog veel leren van Europa op het gebied van milieubescherming in verlichting: we willen onze filosofie delen met de volgende generatie.
We hebben ook enkele grote tunnelprojecten...
De Louis-Hippolyte La Fontaine tunnel is de grootste onderwatertunnel in Canada, hij is 1,5 kilometer lang en we werken nu aan de verlichting daarvoor. We hebben ook de Ville-Marie tunnel gedaan, die 10 kilometer lang is. Toen we daarmee bezig waren, was er een probleem met de drivers en de lumgates; we hebben ze allemaal in drie dagen opnieuw geïnstalleerd. Het was een wonder op het eiland van de Maagd Maria! Het ministerie van Transport was blij omdat we snel reageerden, proactief waren en het probleem hadden opgelost. We houden ons aan ons woord.
Op locatie in de Ville-Marie Tunnel, helpen bij de ingebruikname
Ik hou van een uitdaging...
We werken aan de verlichting van een sportarena op Long Island University. Het is in het hart van New York, in Brooklyn. Er staat een gebouw vlak naast het veld, dus we kunnen geen masten plaatsen. Dus hadden een collega en ik een idee om de masten op zijn kop op te hangen, onder de dakrand van het gebouw, hangend aan het dak. Dus vóór de bouw hebben we het gewicht van de onderdelen gespecificeerd en op basis daarvan hebben ze de dakrand ontworpen.
Ik hou van uitdagingen. Als het te makkelijk is, ben ik niet geïnteresseerd!
Ik heb geen favoriet project...
Ze zijn allemaal mijn “kindjes”. Ik vind het heerlijk om ze te laten zien aan mijn kinderen - die nu tieners zijn - en te zeggen: kijk, dat heeft ons team gebouwd. Dat is het met bouwen: op een dag verlaten we deze aarde, maar onze projecten blijven, ze zijn een herinnering aan ons. Ik ben geboren in het noorden van Libanon, in de buurt van Baalbek. Mensen speculeren nog steeds over wie het gebouwd heeft en hoe... bouwen is een daad van herinnering en misschien zullen mijn kinderen op een dag langs deze parken en pleinen lopen en zeggen, kijk, mijn vader heeft dat gebouwd.
Maar ik vond het wel leuk om aan één ding in het bijzonder te werken...
We verlichten de sneeuwtunnels op de snelweg bij Hope, BC. Het was er zo mooi. We verbleven er drie weken, het was hemels. Het ligt in de Rockies en het is waar de goudkoorts in de jaren 1800 begon, dus er is zoveel geschiedenis over hoe ze goud uit de Fraser River haalden. Het is ook de plek waar Rambo: First Blood is opgenomen. Gewoon een ongelooflijke plek.
Schréder heeft een echt familiegevoel...
Ik heb altijd het gevoel dat ik de persoon die ik wil bereiken ook gemakkelijk kan bereiken, we kunnen altijd vragen stellen, contacten leggen. Het heeft me de kans gegeven om de carrière te hebben die ik nu heb. Soms werk ik 60 uur per week, maar ik geniet ervan omdat ik de resultaten van mijn werk zie.
Mijn managers zijn tevreden, er heerst een sfeer van vertrouwen en we werken allemaal samen.
Jean-Paul is een fervent voorstander van het onderwijzen van mensen over de wetenschap van verlichting
Mijn droom is om Libanon op een dag te verlichten...
De situatie lijkt weer rustig te worden en het zou mijn droom zijn om te helpen bij de wederopbouw van het land. Schréder had daar vroeger een vestiging; wie weet wat er in de toekomst kan gebeuren! De Corniche, de snelwegen, de luchthaven van Beiroet - het zou ongelooflijk zijn om deel uit te maken van het herstel van hun oude glorie.
Maar ik kon niet verhuizen uit Canada...
Ik ben hier erg gesetteld. Ik heb een vrouw die me ondersteund in mijn leven, wiens geduld en liefde hebben geholpen om mijn carrière te maken tot wat hij nu is. Mijn familie is net zo ondersteunend en met onze twee kinderen zien we onze grote familie veel - mijn broers, zussen, neven en nichten... na de kerk lunchen we allemaal samen, organiseren we een grote barbecue, dat soort dingen. We hebben ook twee honden, Shadow, een heel elegante poedel, en Stella die meer weg heeft van een T-Rex in het lichaam van een Duitse korthaar pointer. Dan is er nog de natuur - ik hou van jagen, vissen en wandelen in de natuur. Er gaat niets boven het landschap van Noord-Quebec in de herfst!
Kom in contact met Jean-Paul op LinkedIn.